Gharial (Gavialis gangeticus), znany również jako gawial gangesowy, to gatunek krokodylowatego, który jest rodzimy dla podsubkontynentu indyjskiego. Znany z charakterystycznego, wydłużonego, wąskiego pyska, gharial jest jednym z największych gatunków krokodyli na świecie.
Długi pysk u tego krokodyla
Gavialis do drukowania
Gharial krokodyl dla dzieci
Gharial z długim pyskiem z zębami
Kolorowanka Gharial do druku
Kontury krokodyla dla dzieci
Realistyczny krokodyl - Gharial
Zabawny i wesoły mały krokodyl
Gharial – ciekawostki i inforamcje
- Wielkość i wygląd: Dorosłe gharialy mogą dorastać do 5-6 metrów długości, a niektóre doniesienia sugerują, że mogą osiągać nawet 7 metrów. Charakterystyczny dla nich jest długi, wąski pysk, który jest doskonały do łapania ryb, stanowiących główną część ich diety. Samce mają na końcu pyska tzw. ghara (stąd nazwa gatunku), strukturę przypominającą dzbanek, używaną do wabienia samic i wydawania dźwięków.
- Dieta: Gharialy są rybożerne. Ich szczupłe i długie pyski są doskonale przystosowane do szybkiego zamykania na rybach.
- Siedlisko: Gharialy można znaleźć w rzekach na podsubkontynencie indyjskim, w północnych Indiach i w Bhutanie, Nepalu i Bangladeszu. Preferują spokojne obszary wodne, takie jak jeziora i ciche zakola rzek.
- Stan zagrożenia: Gharialy są uznawane za gatunek krytycznie zagrożony według Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN). Zniszczenie siedlisk, zanieczyszczenie wód i nielegalne połowy są głównymi czynnikami, które doprowadziły do drastycznego spadku ich populacji.
- Rozmnażanie: Gharialy są gatunkiem jajorodnym. Samice składają jaja w gniazdach wykopanych na brzegach rzek. Młode gharialy są opiekowane przez matkę przez pierwsze kilka miesięcy.
- Ciekawostka: Pomimo swojego potężnego wyglądu i wielkości, gharialy nie stanowią zagrożenia dla ludzi. Ze względu na ich wąskie pyski, nie są w stanie złapać i zjeść dużych ssaków, a ich dieta składa się prawie wyłącznie z ryb.
Pomimo intensywnych starań, gharialy nadal są gatunkiem zagrożonym, a ich populacja jest niewielka. Ochrona ich siedlisk i zmniejszenie presji ze strony człowieka są kluczowe dla przetrwania tego niezwykłego gatunku.
