Musk ox (Ovibos moschatus), znany również jako piżmowół, to gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych, zamieszkujący arktyczne obszary Ameryki Północnej i Grenlandii. Nazwa „musk ox” pochodzi od silnego zapachu wydzielanego przez samce podczas sezonu rozrodczego.
Dwa zwierzącie mama i dziecko
Kolorowanka Musk Ox dla dzieci
Kolorowanka piżmowół do druku dla dieci
Musk Ox z rogami
MuskOx zwierzę do wydrukowania
Pojedynek zwierząt na rogi
Realistyczne zwierzę wśórd gór
Rysunek zwierzęcia
Realistyczny piżmowół
Musk Ox – ciekawostki i informacje
- Wygląd: Piżmowoły są dużymi zwierzętami o mocnej budowie ciała. Dorosłe osobniki osiągają wysokość w kłębie od 1,1 do 1,5 metra i mogą ważyć od 180 do 410 kg. Charakteryzują się długim, gęstym futrem, które zimą może osiągać do 60 cm długości i długimi, zakrzywionymi rogami u obu płci.
- Dieta: Piżmowoły są roślinożercami, żywią się głównie trawą, mchami i inną roślinnością tundrową. W zimie zdolne są do odszukiwania pożywienia pod śniegiem.
- Zachowanie: Piżmowoły żyją w stadach, zazwyczaj liczących od 10 do 20 osobników, chociaż niektóre stada mogą liczyć nawet 70 zwierząt. W momencie zagrożenia stado ustawia się w formację obronną, tworząc okrąg wokół samic i młodych, a samce stawiają czoła potencjalnemu drapieżnikowi.
- Rozmnażanie: Samice rodzą jedno młode (rzadko dwa) co roku, po okresie ciąży trwającym około 8-9 miesięcy. Młode są zdolne do poruszania się i podążania za stadem już w ciągu kilku godzin po narodzinach.
- Rozmieszczenie i siedlisko: Piżmowoły zamieszkują arktyczne tundry Ameryki Północnej i Grenlandii. Zasiedlają one zróżnicowane obszary, od otwartych równin po strome góry.
- Zagrożenia i ochrona: Piżmowoły były na skraju wymarcia na początku XX wieku z powodu intensywnego polowania dla mięsa, skór i rogów. Dzięki ochronie i reintrodukcji, populacje piżmowół odzyskały swoją liczebność. Obecnie głównymi zagrożeniami dla piżmowół są zmiany klimatyczne, które wpływają na ich siedliska, oraz drapieżnictwo ze strony wilków i niedźwiedzi.
Piżmowoły są jednymi z najbardziej wytrzymałych mieszkańców Arktyki, zdolnymi przetrwać w ekstremalnie niskich temperaturach i silnych wiatrach. Są one ważną częścią ekosystemu tundry i symbolem dzikiej północy.
